{proof}
Μία πολύ καλή ταινία, που πλαισιώνεται από μεγάλους ηθοποιούς: Άντονι Χόπκινς, Γκουίνεθ Πάλτροου και Τζέικ Τζίλενχααλ, σκηνοθεσία: Τζόν Μάντεν (Ερωτευμένος Σαίξπηρ, Το Μαντολίνο του Λοχαγού Κορέλι).
Το σενάριο της ταινίας είναι βασισμένο στο ομώνυμο θεατρικό βραβευμένο με PULITZER του David Auburn .
Ο συγγραφέας δεν είναι μαθηματικός, αλλά διαπραγματεύεται ένα καθαρά μαθηματικό θέμα, χωρίς όμως να μπαίνει σε λεπτομέρειες. Μας παρουσιάζει τη σχέση πατέρα - κόρης, οι οποίοι είναι και οι δύο προικισμένοι με τη βαθιά μαθηματική σκέψη. Το ερώτημα είναι αν η κόρη του έχει κληρονομήσει και τη σχιζοφρένεια του πατέρα της. Το σενάριο πλαισιώνεται από την απόδειξη μιας εικασίας, σχετικά με τους πρώτους αριθμούς, και κυρίως παίζει με την πατρότητα της απόδειξης, αφού ο σκηνοθέτης δε λέει ξεκάθαρα ποιος την έχει, παρά μόνο στο τέλος. Η εικασία που αναφέρετε (όχι ξεκάθαρα) είναι η ΕΙΚΑΣΙΑ ΤΟΥ ΡΙΜΑΝ (σύντομα θα την παρουσιάσω με αφορμή το βιβλίο :
<< ΥΠΟΘΕΣΗ ΡΙΜΑΝ, Η εμμονή με τους πρώτους αριθμούς>>, του John Derbyshire, εκδόσεις ΤΡΑΥΛΟΣ )
Δύο πράγματα που θέλω να αναφέρω για την ταινία είναι:
1) Η σχιζοφρένεια και η μαθηματικά ευφυία είναι ένας σπάνιος συνδυασμός, αφού οι πιο πολλές μαθηματικές διάνυες έχουν κανονική ζωή και αρκετά κοινωνική.
2) Μαθηματικά και αμφεταμίνες, μαριχουάνα, αλκοόλ κτλ δεν πάνε μαζί αφού οι ερευνητές θετικών επιστημών έχουν τρομερή πειθαρχία σε όλα τα επίπεδα της ζωής τους και είναι αρκετά αθλητικοί.
Απλά επειδή οι ακρότητες συναρπάζουν το θεατή , συχνά επιλέγονται, για να κάνουν τη ταινία πιο ενδιαφέρουσα.
Καλή σας διασκέδαση.
(ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΑΝΩ ΤΩΝ 13)
Το σενάριο της ταινίας είναι βασισμένο στο ομώνυμο θεατρικό βραβευμένο με PULITZER του David Auburn .
Ο συγγραφέας δεν είναι μαθηματικός, αλλά διαπραγματεύεται ένα καθαρά μαθηματικό θέμα, χωρίς όμως να μπαίνει σε λεπτομέρειες. Μας παρουσιάζει τη σχέση πατέρα - κόρης, οι οποίοι είναι και οι δύο προικισμένοι με τη βαθιά μαθηματική σκέψη. Το ερώτημα είναι αν η κόρη του έχει κληρονομήσει και τη σχιζοφρένεια του πατέρα της. Το σενάριο πλαισιώνεται από την απόδειξη μιας εικασίας, σχετικά με τους πρώτους αριθμούς, και κυρίως παίζει με την πατρότητα της απόδειξης, αφού ο σκηνοθέτης δε λέει ξεκάθαρα ποιος την έχει, παρά μόνο στο τέλος. Η εικασία που αναφέρετε (όχι ξεκάθαρα) είναι η ΕΙΚΑΣΙΑ ΤΟΥ ΡΙΜΑΝ (σύντομα θα την παρουσιάσω με αφορμή το βιβλίο :
<< ΥΠΟΘΕΣΗ ΡΙΜΑΝ, Η εμμονή με τους πρώτους αριθμούς>>, του John Derbyshire, εκδόσεις ΤΡΑΥΛΟΣ )
Δύο πράγματα που θέλω να αναφέρω για την ταινία είναι:
1) Η σχιζοφρένεια και η μαθηματικά ευφυία είναι ένας σπάνιος συνδυασμός, αφού οι πιο πολλές μαθηματικές διάνυες έχουν κανονική ζωή και αρκετά κοινωνική.
2) Μαθηματικά και αμφεταμίνες, μαριχουάνα, αλκοόλ κτλ δεν πάνε μαζί αφού οι ερευνητές θετικών επιστημών έχουν τρομερή πειθαρχία σε όλα τα επίπεδα της ζωής τους και είναι αρκετά αθλητικοί.
Απλά επειδή οι ακρότητες συναρπάζουν το θεατή , συχνά επιλέγονται, για να κάνουν τη ταινία πιο ενδιαφέρουσα.
Καλή σας διασκέδαση.
(ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΑΝΩ ΤΩΝ 13)
